De Grote Ronde van Oss
We fietsen weer, mensen! Officieel dan, hè! Maar wat hebben we er toch ook naar verlangd. De Giro, de Tour, de Vuelta, waarvan die laatste half augustus zelfs over Brabantse wegen zou koersen. Maar niks. Ook gemist: de beschrijvingen van schilderachtige landschappen, koninklijke kastelen en zonnebloemvelden door tv-commentatoren Dijkstra en Ducrot. Dus geen Grote Ronde of professionele wielerklassieker gezien; corona, hè!
De Ronde hier om de hoek
Maar wat doe je dán om die zomermiddagen nog enigszins zinvol door te komen? Je fietst nóg vaker in en rond Oss en merkt dat daar genoeg moois en nieuws te bewonderen valt. En om daarnaast de honger naar de koers te stillen, denk ik zelf een Grote Ronde te gaan rijden, hier om de hoek. Vrouw en ik fietsen vandaag die Grote Ronde van Oss. Daarbij willen we alle 24 kernen van de gemeente aantikken. Niet op de racefiets maar op de ‘gewone’, want: “We gaan ook genieten van de omgeving en we fietsen vandaag voor de gezelligheid.” Gelijk heeft ze.
Keent, een pareltje in de regio
We vertrekken in Oss vanaf de Schaepmanlaan en fietsen na winkelcentrum De Ruwert via de Julianasingel richting Berghem. Waar je je verbaast over hoe snel en hoe mooi daar nieuwbouwwijk De Piekenhoef zich ontwikkelt. Fraai wonen daar aan de rand van natuurgebied Herperduin. Na het buurtschap Koolwijk slaan we rechtsaf. We nemen de brug bij Herpen en het dorp uit volgen we de Hertogswetering over een deel van de Liberation Route. Zullen de talloze vissers daar zich bewust zijn van wat hier ruim 75 jaar geleden speelde?
We rijden naar Overlangel en verwonderen ons om de kerk met de opengewerkte, gietijzeren torenspits, waarna we de Maasdijk naar Keent nemen. En dán wanen we ons echt ver van huis. Keent is de kleinste kern, een buurtschap van enkele boerderijen, maar met een groot en schitterend natuurgebied vol grazers, paarden en runderen. In een landschap van water, moeras, ruig grasland en bos. Het voelt als buitenland, dit pareltje in onze regio.
Trotse vestingsteden
Daarna fietsen we door Neerloon - nog langs een bloeiend zonnebloemenveld ook - en komen we uit in vestingstad Ravenstein, waar we neerstrijken bij restaurant ’t Veerhuis. Met fraai uitzicht op de jachthaven en de Maas doen we ons te goed aan de heerlijke chocoladebol, een van de specialiteiten van plaatselijke bakker Willy van Mook. Na Ravenstein volgen de kernen zich snel op: Huisseling (let op het knekelhuisje naast de kerk), Neerlangel, Demen, Dieden, Deursen-Dennenburg en Haren. Rustig liggend aan de lange Maasbocht met brede uiterwaarden en monumentale boerderijen.
Na de oversteek van de Weg naar de Toekomst (N329) belanden we in het verleden van Megen. De Gevangentoren en de twee kloosters springen meteen in het oog. Volop drukte met fietsende toeristen daar. Terwijl de vestingstad trots uitkijkt over de Maas gaan we via Macharen naar Oijen, waar het witte voorgebouw van het kasteel schittert in de gracht. Over de dijk rijden we naar Teeffelen, dat 700 jaar voor Chr. al bewoond was. Even genoeg historie; dus tijd voor onze tweede stop, nu op het terras van Bakkerij-Café ’t Centrum van Harry de Poot in Lithoijen. Cafébaas en ambachtelijk bakker in één; dus dan toch maar gebak bij de koffie. Harry’s tip, de aardbeienvla, is verrukkelijk en zijn gezellige buurt krijgen we er gratis bij.
De Schaepmanlaan als Champs-Élysées
Als we daarna van Lith naar Maren-Kessel fietsen is het uitzicht op het rivierlandschap prachtig en vredig. Wat een contrast met de tijd dat hier een Romeinse tempel stond en Julius Caesar strijd leverde met lokale stammen. Ons gevecht op de fiets gaat verder – altijd wind tegen hier - over de Wildsedijk naar ’t Wild, de meest westelijke kern van Oss. Daarna over een zowat kaarsrechte Gewandeweg naar Geffen en we zijn bijna rond. Na ruim 80 km rijden we Oss binnen bij de Geffense Plas, waarna we voldaan weer op de Schaepmanlaan finishen alsof het de Champs-Élysées is.
De 24 kernen van Oss, vandaag gezien in een van de meest afwisselende tochten die we reden. Voor de meer toeristische hoogtepunten neem je hier en daar even een zijstraatje of afslag. Maar misschien brengt het je op een idee. Het is in elk geval de moeite waard. Ennuh; we hopen de drie Grote Rondes nog te zien dit jaar; maar die van Oss nemen ze ons niet meer af.
Met dank aan de Osse fietsfanaat en Strava-adept Arie den Blanken die mij tipte met zijn rit langs de 24 kernen.
