Pareltjes aan de Maas

Dat de Maas een 950 kilometer lange rivier in West-Europa is, is je vast niet ontgaan. Gemeente Oss telt ruim 40 kilometer Maas. Van Keent tot ’t Wild, ik tourde langs alle (verborgen) pareltjes aan de Maas. Fietsen, wandelen of met de auto, je kunt op allerlei manieren jouw gemeente aan het water ontdekken. Een wisselvallige dag met zon en bewolking, het maakt niet uit wat voor weer het is, de meeste plekken blijven pareltjes.

Ken jij verborgen pareltjes aan de Maas die een echte ‘must-see’ zijn? Laat het me weten!

Het begin van de route langs de Maas. De uitgestrekte natuur is een lust voor het oog. De ossen verwelkomen je bij de eerste stop. Het is eigenlijk nog te vroeg voor de eerste koffiepauze maar je moet echt even langs atelierhouder en ‘museumdirecteur’ Wim de Kleijn. Decennialang was hij pachtend boer van beroep, nu heeft hij een museum opgebouwd van spullen die hij door de jaren heen heeft verzameld. Van schilderijen tot kasten, tegeltjes en opgezette dieren. Wim schenkt koffie en thee en serveert daar graag een stuk appeltaart bij, die overigens heerlijk is. Het is het bezoekje meer dan waard. Wim is, zoals hij het zelf zegt, open als hij thuis is. “Ik moet ook weleens boodschappen doen.” Wim weet zoveel te vertellen over de geschiedenis van Oss. In de schuur heeft hij een vliegtuigmotor van een Spitfire. Tijdens de Tweede Wereldoorlog lag er een vliegveld nabij Keent en had een belangrijke functie in Operatie Market Garden. In Overlangel, de volgende stop, staat een monument.

Vanaf de brug van Keent naar Overlangel zie je het monument dat verwijst naar het vliegveld uit de Tweede Wereldoorlog. Het vliegveld was een grasbaan. Er is niks meer te zien van wat er zich ruim 75 jaar geleden afspeelde.

Langs de dijk wordt er bij verschillende huizen fruit verkocht. Loop eens binnen en proef. Het is zo leuk om ‘echt’ lokaal te kopen.

De route wordt vervolgd langs Neerloon naar Ravenstein, voor de oplettende kijker, in het weiland zie je oude werktuigen staan.

Als je de dijk verder afgaat kom je uiteindelijk in Ravenstein terecht. De haven gevuld met boten. Op het water is er, in tegenstelling tot de afgelopen maanden, weinig te doen. 

Wanneer we de weg vervolgen, kijk ik vooral naar rechts. Er staan koeien te grazen in de wei, de zon schijnt op de molen aan de andere kant van de Maas. Aan de linkerkant is de Sint-Jan de Doperkerk te zien.

Half augustus heeft het café in Demen nieuwe eigenaren en een nieuwe naam gekregen; Café De Vrijstaat. Het lijkt er, zeker met mooi weer, altijd druk te zijn. Tegenover het café kun je de ‘Demense Veerstraat’ in en kun je heerlijk langs de Maas wandelen. Met mooi weer ook lekker om onder een van de grote bomen aan het water te zitten.

Verderop kom je bij ‘De Tuinen in Demen’, van eind april tot begin september kun je er de mooiste bloemen bewonderen. Tanja Bongers heeft in de vakantie een kijkje genomen. Helaas zijn de tuinen nu gesloten maar het is zeker de moeite waard om een kijkje te nemen zodra dit weer kan. Benieuwd naar Tanja's ervaring? Lees dan haar blog 'Tuinen in Demen'.

Onderweg van Demen naar Dieden, keek ik de hele tijd naar rechts. De zon schittert af en toe op het water. Ineens zie ik in een boom langs de weg, twee Mariabeeldjes staan. Je ziet zoveel (nieuwe) dingen als je je ogen maar de tijd geeft om het te zien. Daarnaast is de molen kenmerkend voor Dieden. Door de vele bochten op de dijk duurt het even voordat je deze ziet.

Na Dieden kun je niet verder langs het water, maar kom je langs de Radio-TV toren. In Macharen lijkt het altijd alsof je bijna bij de toren bent, maar niets is minder waar, het is dan nog bijna vijf kilometer tot de toren. Ook hier langs de weg even stil gestaan, de zonnestralen komen door de wolken heen en geven een mooi uitzicht. Als je geluk hebt zie je hertjes in de wei.

Wanneer je over de dijk verder rijdt, kom je bij Megen uit. In de verte zie je de gevangenenpoort. Is het je opgevallen dat er een ooievaarsnest op de toren staat? Als je geluk hebt zie je ze zitten.

Vlakbij de brug van Macharen vloog deze vogel, we zijn er alleen nog niet uit welke vogel dit is. Wie o wie helpt ons?

Ongetwijfeld dat je hier al eens bent geweest; Bierbrouwerij Oijen. Helaas hebben ook zij vanwege de coronamaatregelen de deuren weer moeten sluiten. Na stil te hebben gestaan bovenaan de dijk, vervolgen we onze weg. Kasteel Oijen is de tweede stop. Wist je dat je hier ook kunt overnachten?

Als je op de dijk langs de waterzuivering komt, moet je even je neus dichthouden. Al snel naderen we de Oijense Wachter. Ik heb het zelf nog nooit gezien. Het waaide deze dag hard, maar ik ben toch even boven gaan kijken. Wat een uitzicht… Echt de moeite waard om hier te stoppen. Jos de Louw schreef hier onlangs de blog 'Rust en ruimte in de Hemelrijkse waard' over. 

Afgelopen zomer is het druk geweest bij de haven in Lith. Maar ook nu ligt de haven er, net als in Ravenstein, troosteloos bij.

“Trossen vast, schroeven uit”. We zijn aangekomen bij de Prinses Maximasluis in Lith. Bij de sluis staan een aantal auto’s geparkeerd. Oma’s met kleinkinderen staan te kijken naar de boten die in en uit de sluis gaan. Het blijft fascinerend om te kijken naar het waterverschil. 

Vanaf de dijk in Maren-Kessel kun je de ossen net tussen de bomen door zien. Ga ook eens van de dijk af, je kunt er heerlijk wandelen, dichterbij het water komen en de ossen zien. Wanneer je weer op de dijk bent, kom je langs Ons Heidje. Het is een landelijk buitenterras aan de dijk. Als de klep van de foodtruck open staat, is ze open.

In Maren heb je nog een mooie plek die uitkijkt op de Maas. Een klein briesje en de zonnestralen die af en toe door de wolken heen komen, je voelt het; de winter komt eraan.

De laatste stop is de kleinste woonkern van de gemeente Oss is 't Wild. Aan de voet van de dijk zit café restaurant ‘De Wildse Hut’.